Boudewijn de Groot timmert al ruim 46 jaar aan de weg en ook zoon Marcel heeft inmiddels een aardige staat van dienst opgebouwd. Vader en zoon de Groot staan nu gezamenlijk op de planken, twee geweldige stemmen, een paar gitaren en een piano, meer moet het niet zijn.

bron: www.onstage.nl/onstage/0,2083,1638_1129%5E1132%5E1401%5E1404%5E1407-271390,00.html

Jacques Nachtegaal - Het Collectief N & P



Boudewijn de Groot opent zoals hij ooit in zijn beginjaren in de vestzak en zoldertheatertjes te zien was, solo met gitaar en met sprekende teksten. Het lied 'Strand' klinkt nu alleen nog sneller dan ooit bedacht en via 'Onderweg' en het nog altijd vertederende 'Verdronken Vlinder' wordt er uitgepakt met 'Als de rook om je hoofd is verdwenen'.
Het is duidelijk dat de stemmen van Boudewijn en Marcel dicht bij elkaar liggen, hoewel zoon de Groot wel wat meer power in zijn stembanden heeft. Ook is Marcel een virtuoze gitarist en zijn muzikale toevoegingen versterken het materiaal van zijn vader. Helaas komt zijn eigen materiaal in dit programma stukken minder aan bod.
Het publiek, en vader en zoon de Groot genieten met volle teugen. Er straalt eenheid uit hun optreden, niet alleen in stem, maar ook in houding, timbre en zelfs gelaatsuitdrukking. Wat dat betreft is Marcel de groot een blauwdruk van zijn vader. Met nummers als 'Tip van de Sluier', 'Vrede' (gezongen door Marcel) 'Annabel', het prachtige 'Christoffel' van Jan Rot, natuurlijk Freek de Jonge's 'Vondeling van Ameland' en het voor Boudewijn's jongste zoon geschreven 'Jimmy' hebben vader en zoon prachtig materiaal bijeen gebracht. Bijna twee uur achter elkaar kwaliteit in een mooie en intieme voorstelling.