Je optreden in het Haagse museum voor Communicatie is alweer een poosje terug en het was een fijne verr***ng om je opeens op het NOS-journaal te zien. Nog gefeliciteerd met de Lennaert Nijgh prijs. Dat logenstraft definitief je onzekerheid uit het begin van je carrière????.
Ik schrijf om mijn spijt over het overlijden van George te delen. De documentaire over de voorbereidingen op de VKG concerten gaf een mooi inkijkje in jullie zelf en jullie vriendschap. Zo leerde ik George voldoende kennen (dat doet muziek) om nu als toekijker-op-afstand een gevoel van leegte te ervaren bij het horen dat hij er niet meer is, al is een relatief kort ziektebeeld ook een zegen.
Je zal hem ongetwijfeld (en Hennie ook nog steeds) missen.
Olga

Laatst picknick op vinyl kunnen bemachtigen. Wat een topalbum is het toch! Maar nu de vraag: Wie zingt in het nummer ‘Mensen om me heen’ de regel: Dat gaat naar Den Bosch toe, zoete lieve Gerritje?

Mooie website, geweldige plek, vriendelijke mensen, heldere zang en daarom echt een aanrader. Mijn moeder en later ook ik, een enorme fan. Duizendmaal dank!

Hartelijke groeten,
Vincent van @Christos.nl

Dag Boudewijn,
Graag wil ik je vertellen dat je lied en tekst van Aarde zo ongelooflijk rechtuit aankomt. Ik zet je lied vaak op en mijn hart weent dan van (h)erkenning.
Elk woord is terecht en zo waar!
Daarom wil je oprecht bedanken voor de woorden en melodie die jij vond en de wereld in stuurde want het beschrijft wat ik voel.
Het gaat om de Aarde en veel mensen vergeten dat.
Vriendelijke groeten!

De laatste dag van 1992. ik ben 14 en trek met mijn beste vriend naar Genk, een klein stadje maar het had een platenwinkel! Mijn oog valt op ‘Picknick’. Ik hield erg van Boudewijns muziek maar dit album kende ik nog niet. Die geweldige cover en de opwinding over deze aanwinst… Alles voelde toen zo intens. Terug op mijn kamer en ik leg de lp op. Oudejaarsavond, donker en koud. Ik leun uit het dakraam en verlies me volledig in de muziek. Dan dat moment, Prikkebeen knalt door de boxen. ‘De laatste slagen zijn gevallen. Een vuurpijl spuit de hemel in.' Exact op dat moment schiet er vanuit de tuin van de buren, een vuurpijl de lucht in. KNAL! Ik stond aan de grond genageld, dacht dat ik droomde. Sindsdien leg ik, zonder fout, elke oudejaarsavond Prikkebeen op. Het werd een mijmermomentje, aan het raam of buiten in de tuin, stiekem hopend op een nieuwe vuurpijl.
Bedankt voor dit heerlijke, eeuwige meesterwerk Boudewijn, Lennert en Bert.