Door Peter Bruyn

bron: http://www.noordhollandsdagblad.nl/thema/mens/article27072537.ece/Misschien-tot-ziens_?lref=L2

Zanger wil Nijgh-klassiekers nu definitief achter zich laten

Liever liet de zanger zijn publiek weten dat hij nog weldegelijk van plan is om muziek te blijven maken, al zal dat op een intiemere schaal zijn. En ja, de oude hits die hij samen met Lennaert Nijgh schreef, laat hij nu werkelijk achter zich.
Natuurlijk waren er de onvermijdelijke huldigingen woensdagavond. Boudewijn en zijn muzikanten stonden na het slotnummer ’Meisje van zestien’ in de startblokken om een toegift te spelen, toen schouwburgdirecteur Jaap Lampe het podium op kwam en radiopersoonlijkheid Frits Spits aankondigde. Die hield op zijn beurt een praatje dat doorspekt was met befaamde regels uit Nijg/De Groot-liedjes, om de zanger vervolgens een ’LevensPlatenkoffer’ aan te bieden, gemaakt door de Haarlemse kunstenaars Eric Coolen en ontwerpster Michaëla Bijlsma.

Debuutsingle

Op het moment dat Boudewijn denkt dat hij weer mag zingen, haalt Lampe platenbaas Roy Teysse voor het voetlicht. De herinnert De Groot er aan dat het precies een halve eeuw geleden is dat hij zijn debuutsingle ’Strand’ opnam. En dat is de muziekindustrie wel een ’Lifetime Achievement Award’ waard.

Inmiddels was het al ruim na elven. In de voorafgaande uren had Boudewijn met zijn band een dwarsdoorsnede van zo’n twee dozijn songs uit zijn immense repertoire laten horen. Veel klassiekers, zowel uit de jaren zestig als uit zijn succesvolle comeback-periode na 1996. Gereserveerd als hij is, liet De Groot het achterwege om keer op keer aan het bijzondere ’finalekarakter’ van de avond te herinneren. Liever vertelde hij tussen de liedjes door anekdotes over vroeger. En dan met name zijn jaren met Lennaert, zoals hij die ook bezingt in ’Het is mooi geweest’ – het meest recente lied uit het programma, dat ook als titel ’De Ballade van BdeG’ had kunnen hebben.

Een bijzondere avond – ’Het einde van een tijdperk,’ werd er in de pauze ergens gezegd. Hoogtepunt was voor velen het moment na de pauze dat Boudewijn samen met zoon Marcel op gitaar drie liedjes van zijn beroemdste album ’Voor de Overlevenden speelde’: ’Beneden alle Peil’, ’Verdronken Vlinder’ en ’Testament’. Nederpopklassiekers. Het meest achteloos treffend en natuurlijk in hun schoonheid, om de simpele reden dat Boudewijn en Lennaert nog niet met zichzelf hoefden te concurreren toe ze deze nummers schreven. Je voelde de zindering door de zaal gaan. Na afloop werden velen bedankt, inclusief de technici en Boudewijns manager en vrouw Anja. Het laatste bedankje en applaus waren echter voor Lennaert – ere wie ere toekomt.

Popmuziek

Afscheidsconcert Boudewijn de Groot. Bijgewoond: 14 mei, Philharmonie, Haarlem.