Musical gebaserd op het levensverhaal van Anton Tsjechov         

Muziek en teksten: Robert Long en Dimitri Frenkel Frank

Nederlandse première: 27 september 1991

(stadsschouwburg Amsterdam)

Het verhaal speelt zich af in Rusland van 1888 tot 1904.

Het verhaal:

members.multimania.nl/musicals/tsjechov.htm


1888: In het Moskouse restaurant Slavjanski Bazar wordt gevierd dat Anton Tsjechov gewonnen heeft (De Poesjkinprijs). Onder de gasten bevinden zich onder andere Masja, Anton’s zus, Soeverin, zijn uitgever, vrienden en collega’s (De idealisten). Ineens gooit Gorki, een revolutionair, een bom vlak bij het restaurant (’t Is jammer voor de rijken). Tsjechov vindt zichzelf een schrijver in hart en nieren, maar dat is het dan ook (Ik ben een schrijver).

Als de rust weer is terug gekeerd gaat Petja, een kritische gast, weer door met het versieren van Lika, een knappe jonge vrouw. Lika is op haar beurt hopeloos verliefd op Tsjechov en probeert zijn hart voor hem te winnen, maar Tsjechov heeft volgens eigen zeggen geen vrouw nodig (Een vrouw is wat u nodig heeft).

Terug in zijn huis in Melichowo probeert Tsjechov, auteur en arts, rustig aan een boek te werken, maar hij wordt onophoudelijk gestoord door mensen die iets van hem willen. Zo komen er patiënten, bedelaars, bewonderaars, officieren en een fotograaf (Tsjechov is een heilige).



Ook Lika komt het huis binnen. Tsjechov wijst haar liefde af. Direct bedenkt hij zich dat dat een goed thema is voor zijn volgende toneelstuk ‘De meeuw’ (Vanmorgen vloog ze nog).

‘De meeuw’ wordt niet volledig goed gekeurd door de censor en deze roept Tsjechov dan ook op het matje. Tsjechov gaat akkoord met de wijzigingen die de censor heeft gemaakt (Schrappen).



De première van ‘De meeuw’ wordt alles behalve een succes. Tsjechov is na de voorstelling niet meer in zijn loge. Soeverin, die zijn vertrouwen in het stuk niet heeft verloren, en Masja, gaan hem samen zoeken, maar ze vinden hem niet.

Tsjechov loopt treurig langs de Neva om na te denken (En daar sta je dan), daar is ook een groepje revolutionairen, waaronder Maxim Gorki, een onbekende schrijver. Hij herkent Tsjechov en vraagt hem om advies. Tsjechov’s advies na het lezen van een deel van Gorki’s werk is; kort maar krachtig (Steppe) (Als het maar kort is). Daarna gaat hij weer verder.

Gorki en de andere revolutionairen gaan verder met het plannen van de volgende activiteiten (Samen).

Soeverin probeert Tsjechov op te vrolijken en neemt hem daarom mee naar een restaurant (Verse oesters). Halverwege de avond komt Lika ineens binnen. Ze is kwaad. Ze heeft ‘De meeuw’ gezien en herkent daarin haar pogingen hem voor haar te winnen. Tsjechov krijgt ineens erge pijn, die een tijdje aanhoud. Als het weer iets beter gaat, zegt hij dat het ‘niets’ is (’t Is niets).



(einde eerste acte)



Tsjechov kuurt in de badplaats jalta op advies van zijn arts.

Gorki is in een korte tijd beroemd geworden, maar verbannen wegens revolutionaire activiteiten. De twee schrijvers zijn bevriend geraakt en hebben regelmatig contact.

Tsjechov verlangt naar Moskou, mar nog meer naar Olga Knipper, een jonge actrice van het Moskous Kunst Theater. De regisseur van dit gezelschap, Stanisavski voert regelmatig stukken op die geschreven zijn door Tsjechov. Tsjechov bezoekt de man, maar hun meningen over het binnenkort uit te voeren stuk lopen ver uiteen (Mijn nieuwe stuk). Nu hij er toch is nodigt hij direct Olga uit voor een bezoek aan Jalta (Hij is verliefd op me).

In Tsjechov’s villa in Jalta zijn een aantal gasten. Onder andere de schrijver Tolstoj. Hij heeft een negatieve visie op het huwelijk en dat laat hij duidelijk merken (Het huwelijk).



Tsjechov laat Olga duidelijk weten dat hij van haar houd, maar niet met haar wil trouwen (Alles op aarde).

Gorki houdt zich nog steeds bezig met revolutionaire activiteiten. Samen met stakende arbeiders deelt hij pamfletten uit. Als de politie begint te schieten realiseert hij zich dat echte schoten dodelijker zijn dan schoten op papier (Werkelijkheid).

Als Olga, die inmiddels weer terug is in Moskou, even niet in haar kleedkamers is, pakken 3 actrices de brieven die Tsjechov aan haar geschreven heeft van haar tafel en lezen ze (Mijn hartje, mijn hondje). Olga zelf vraagt zich af wat belangrijker is, haar carrière of Tsjechov (Wat is de keus).

Als Tsjechov de laatste hand aan "de kersentuin’ legt komt Gorki langs. De politie brengt hem naar de gevangenis, maar hij mag nog afscheid nemen van zijn zieke vriend. Ook deze laatste ontmoeting wordt een discussie over ideologische visies. Ze zullen het nooit met elkaar eens zijn (langzaamaan – bikkelhard) (De voetstap van het geluk).

Op 17 januari gaar in het Moskous Kunst Theater "de kersentuin in première. Het is een groot succes. Met Tsjechov gaat het echter niet goed. Hij is ongeneeslijk ziek en sterft een half jaar na de première, in een Duits kuuroord (En toch).







Informatie:

Tijdens het schrijven van de musical waren de 2 schrijvers afzonderlijk van elkaar bezig. Dimitri Frenkel Frank schreef de teksten, faxte ze naar Robert Long en die maakte er muziek op.

Toen de musical Tsjechov in première ging was 1 van de schrijvers, Dimitri Frenkel Frank, als overleden. Hij heeft het stuk nooit gezien en weet niets van het feit dat de musical redelijk bekend is geworden.