Vrolijke violen
Herman Pieter de Boer / Boudewijn de Groot Dus je bent dit leven meer dan zat, dus je wilt wat meer van dit en dat, dus je wilt dus eigenlijk van alles wat. Zo ken ik jou dus weer. De dagen gaan zo leeg voorbij, geen mens doet meer een stap opzij. Er zit geen greintje gein meer bij en dat wil jij dus niet meer. Nou, maak je borst maar nat, jij hebt niks en ik heb zat. Hier heb je wat vrolijke violen. Nou, zet je dan maar schrap want dit wordt de grote klap. Hier heb je een hap vrolijke violen. Ach ze jagen je constant op de kast en Leiden is nog steeds in last. Je zit aan alle kanten vast en bij de pakken neer. Je bent volslagen doorgedraaid genept, genomen, neergemaaid, gepakt, gefokt en opgenaaid. En dat trek jij dus niet meer. Nou, maak je borst maar nat... De nachten zijn zo koud en lang, gezichten grijnzen op het behang en alles smaakt je veel te wrang. En dat wil jij dus niet meer. Je wilt niet meer in zak en as, met iedereen in de ganzenpas, nee, jij wilt languit in het gras. En zo ken ik jou dus weer. Nou, maak je borst maar nat... |