Geen Uitzicht
Huub van der Lubbe/ Boudewijn de Groot ik ken dit uitzicht uit mijn raam, de bomen de straat met al die huizen aan weerszij ik ken de meeste mensen die er wonen vaag zeg ik ze gedag en zij groeten mij dit uitzicht door dit raam in deze kamer de boeken langs de muur, het schilderij waar jij niet dol op was, de bank, de tafel het staat en hangt er nog steeds net zo bij alles is hetzelfde hetzelfde verhaal nagenoeg hetzelfde maar net niet helemaal net niet helemaal ik probeer te kijken met dezelfde ogen maar alles staart me stom en zinloos aan alsof glans en gloed voorgoed vervlogen de ziel uit alles is weggegaan alles is hetzelfde haast hetzelfde lied alleen was jij er toen wel en nu ben jij er niet iedereen lijkt nog steeds hetzelfde te doen toch is het anders, heel anders dan toen alles lijkt nog bij het oude te zijn maar nu doet het pijn, nu doet het pijn alles is hetzelfde hetzelfde verhaal nagenoeg hetzelfde maar net niet helemaal alles is hetzelfde haast hetzelfde lied alleen was jij er toen wel en nu ben jij er niet |