Langzaamaan - bikkelhard
| Dimitri Frenkel Frank - Robert Long / Robert Long
Gorki: Zeg, dat nieuwe stuk van jou. Ik kan de voetstap van het geluk al horen. Wat geeft het als wij het niet zullen beleven? Anderen zullen het beleven. Is dat alles wat je de mensheid te bieden hebt. Laat je hoofd maar hangen. Het geluk komt over driehonderd jaar? Tsjechov: Op zijn vroegst. Gorki: Daar had moeten staan: wat we nodig hebben is revolutie. Nu! Tsjechov: Revolutie. De ene baas wordt vervangen door de andere, de ene slechterik door de andere, de ene domoor door de andere. Er zal alleen een hoop bloed vloeien en aan het eind is alles precies zoals het was. Gorki: Wat ben jij cynisch geworden. Dat komt omdat jij ziek bent. Tsjechov: Wat ben jij idealistisch gebleven. Dat komt omdat jij naief bent. Tsjechov: Langzaam wordt de wereld beter, langzaam gaat de mens op weg, elke dag een millimeter, soms voorspoedig, vaak met pech. En toch, als het benard wordt, blijkt achteraf dat daardoor juist de mens wat wijzer en wat meer gehard wordt. Langzaam aan, langzaam aan. Gorki: Bikkelhard moet je wel zelf ingrijpen voordat iedereen crepeert. Bikkelhard moet je die zweer uitknijpen, moet het been geamputeerd. Desnoods een executie, de mens moet vechten voor vooruitgang en dat gaat niet zonder revolutie. Bikkelhard, bikkelhard. [Bovenstaande verzen door elkaar heen gezongen. Ondertussen zingt het koor:] Samen, we strijden samen, we vechten zij aan zij voor een verlichte, nieuwe maatschappij. Waar niemand arm of rijk is en waar voortaan elk mens gelijk is, dus zonder rangen, zonder standen. Vrij, vrij. Tsjechov's werkkamer in Yalta. Hij legt de laatste hand aan De Kersentuin. Gorki, die naar de gevangenis gebracht zal worden, neemt afscheid van de zieke Tsjechov. Wat hun ideologische visies betreft zullen ze het nooit eens worden. |  Live CD 1991 : Tsjechov |