Steppe


Dimitri Frenkel Frank - Robert Long / Robert Long

Gorki:
Wacht es. Ja! Mijnheer, bent u niet... Anton Tsjechov? Ja, u bent het. Tsjechov. Anton Tsjechov. Laat mij u omhelzen. Ik heb alles van u gelezen. Alles!
Tsjechov:
Hopelijk hebt u niets van mij gezien.
Gorki:
Ja u denkt misschien dat ik omdat ik eruit zie als een boer dat ik het verschil niet eens weet tussen een roman en een bord koolsoep. Maar in dit hoofd zitten meer dan duizend boeken. En de uwe liggen bovenop.
Tsjechov:
Zeer vereerd.
Gorki:
Nu ben ik nog ongelezen, maar ik word ook een schrijver, reken maar.
Tsjechov:
Ik weet niet of ik u dat moet aanraden.
Gorki:
Hier, mag ik u iets voorlezen? Wat vindt u hiervan?

Gorki:
De eindeloze steppe
ligt bevroren en het sneeuwt,
terwijl de vlokken razend striemen
in het stormgeweld.
En in die storm twee hongerige zwervers,
slechts gestoken in wat lompen,
voortbewegend door het open veld.

Ze dragen geen bagage met zich mee,
alleen de ene heeft een boek onder z'n arm.
De ander, ietsje ouder,
heeft een tas over z'n schouder
met daarin een fles met wodka.
En zolang ze wodka hebben,
houdt ze dat nog warm.

Ze zwoegen zwijgend verder
door de troosteloze leegte,
en zo nu en dan
wordt de fles gepakt
en nemen ze een slok daarvan,
zodat men verder kan.

Tsjechov:
Dat is verschrikkelijk. Dat zijn bijna honderd woorden en wat hebt u mij precies verteld? Drie dingen: het sneeuwt, er lopen een paar zwervers rond en ze hebben honger. Eenvoud, jongeman, daar gaat het om. Ga door, maar houd het kort. Houd het kort.

Gorki:
De avond is gevallen,
en een scheefgezakte bouwval
biedt maar nauwelijks beschutting
voor de koude nacht.
De wodkafles is leeg,
de honger knaagt,
een stompje kaars brandt.
Waarom lees je niet wat voor?
zo vraagt de oude zacht.

De ander neemt het smoezelige
stukgelezen boek ter hand
en leest verhalen voor.
maar terwijl de storm blijft loeien,
gaat hun huid een beetje gloeien.
En wanneer het laatste woord geklonken heeft
breekt op hun wangen
zelfs een blosje door.
De honger is vergeten
want de kracht van de verhalen
hield ze in de ban.
Ze zien tot hun verbazing
het effect ervan,
zodat men verder kan.


De oevers van de Neva.
De eenzame Tsjechov ontmoet er, onder vrij bizarre omstandigheden, Maxim Gorki.
Tsjechov leert de jonge revolutionaire schrijver hoe hij taal zo kan hanteren dat hij direct tot de harten van de mensen kan doordringen.

Live CD 1991 : Tsjechov