En daar sta je dan
| Dimitri Frenkel Frank - Robert Long / Robert Long
Petja: Première De Meeuw absolute catastrofe. De heer Anton P. Tsjechov is erin geslaagd ons vier uur lang te vervelen. Zijn stuk wordt wordt bevolkt door langdradige, wanhopige en onbegrijpelijke personages. Er gebeurt niets. Het gaat over niets. En valt er dan voor de acteurs te spelen? Ook niets. Tsjechov: En daar sta je dan alleen, je kijkt verloren om je heen. Er is geen mens meer die nog iets van je wil weten. Je was er altijd op bedacht, maar het kwam toch nog onverwacht omdatje eventjes de code was vergeten. En ach, die code is bekend, men draagt je juichend naar de top. Maar als je uitgegleden bent, dan vangt geen sterveling je op. Je wordt behandeld als een zieke hond met schurft. En al je vrienden zijn verdwenen, men gooit met modder en met stenen. De meute lacht, de meute spuugt, men durft. En daar sta je dan alleen, je kijkt verloren om je heen, er is geen mens meer die nog iets van je wil weten. Je was er altijd op bedacht maar het kwam toch nog onverwacht, omdat je eventjes de code was vergeten. In het Alexandrinski Theater in Sint Petersburg is net de première van De Meeuw achter de rug. Een regelrechte ramp. De dronken hoofdrolspeler beklaagt zich erover dat het stuk onspeelbaar is. Uitgever Soevorin blijft erbij dat het een meesterwerk is en is samen met Masja op zoek naar Tsjechov, die uit zijn loge verdwenen is. |  Live CD 1991 : Tsjechov |