Hogeduin
Lennaert Nijgh-Boudewijn de Groot / Boudewijn de Groot daar ligt achter de duinen de stad waar ik begon als groene bloementuinen ligt Kennemerland in de zon de Bloemendaalse lanen de sloppen van de stad waar ik een toekomst droomde die ik 's morgens weer vergat ik dwaalde in vele steden in donkere stegen rond op zoek naar wie ik liefhad en die ik nimmer vond waar ik ook ging ter jachte op buit en nieuwe lust hier blijft zij altijd wachten hier vind ik altijd rust de wind is opgestoken er komt een storm van zee en weer blijft mij niets over dan rusteloos en mee zo ben ik ver van alles vervreemd van wie ik had en zal toch nooit vergeten de duinen en de stad |