Zelden kunnen praten
Jack Poels-Boudewijn de Groot / Boudewijn de Groot
zo heb ik zelden kunnen praten nauwelijks iets gezegd woorden weggelaten of anders uitgelegd heel anders uitgelegd zo heb ik alles maar gemeden wat pijn deed uit die tijd nu pas beseft hoe je hebt geleden en hoe langzaam alles slijt dat het eigenlijk nooit slijt de wegen waren nog warm van geluk droegen onze sporen toen wij elkaar verloren alles gedaan, te weinig doorstaan we vreeën en we dronken we dansten nachtenlang tot de muziek was uitgeklonken we werden samen bang voor het eerst werden we bang het land waar we naar zochten bestond opeens niet meer het land waar we voor vochten: we verloren telkens weer elke dag iets meer de wegen waren nog warm van geluk droegen onze sporen toen wij elkaar verloren alles gedaan, te weinig doorstaan en nu na al die jaren nu ik terugdenk aan die tijd beschermd door grijze haren voel ik eigenlijk geen spijt alleen genegenheid de wegen waren nog warm van geluk droegen onze sporen toen wij elkaar verloren alles gedaan, te weinig doorstaan |