Het eiland in de verte
Lennaert Nijgh / Boudewijn de Groot Het eiland in de verte waar ik zo menig keer ten anker ben gekomen beschut voor de woedende zee Ik zie de hoge duinen het vuur daarboven uit ik weet daar is de haven de luwte van de ree Ik weet ik kan niet anders de reis gaat eens voorbij maar alles wordt zo donker wat helder was voor mij Toch lijkt het uren later of ik de stormwind door nog steeds verwaaide stemmen van vroeger eiland hoor Het eiland in de verte waar ik beschut tegen de wind - kom hier kom in mijn armen - een veilige haven vind Maar nee ik kan niet anders ik heb de stem gehoord o nee ik kan niet anders de steven naar de noord Naar waar de storm de gronden in witte waanzin slaat ik kan niet anders - verder - het gaat zoals het gaat Het eiland in de verte waar ik zo menig keer ten anker ben gekomen ik kom er nimmermeer |