Discografie
Boudewijn de Groot (1965)
In mei 1964 wandelde ik met mijn Spaanse gitaar door zonnig Hilversum van het station naar de Honingstraat, waar zich de platenstudio van Phonogram bevond. Moederziel alleen, midden in een studio die in mijn herinnering schemerdonker en immens groot was, begeleidde ik mezelf op de gitaar terwijl ik 'Strand', 'Referein voor...', 'Elégie prenatale' en 'Sexuele voorlichting' zong. Ze waren bedoeld als singles die in de hitparade moesten eindigen en tevens het begin moesten vormen van een glansrijke carrière in de Nederlandse lichte muziek. Van die hitparade kwam toen nog niets terecht, ondanks een hoge jurywaardering in het tv-prograinma Nieuwe oogst.
Maar met 'Een meisje van 16' was het raak. En daarmee was tevens de basis gelegd van de eerste elpee. Het was een allegaartje van vertalingen en eigen werk van Lennaert en mij, de opname was in handen van meer dan één technicus, o.a. Albert Kos, de arrangementen kwamen van diverse arrangeurs en het orkest stond nog niet onder leiding van Bert Paige maar van Frans de Kok (zelfs Lennaert wordt om auteursrechtelijke redenen nog als arrangeur genoemd, hoewel hij geen noot leest, schrijft of speelt), maar al met al had producer Tony Vos de ingrediënten bij elkaar van wat een jaar later een hecht team zou zijn.
De plaat laat een verscheidenheid aan stijlen en bezettingen horen, wat een belangrijk aspect is gebleven van al mijn platen. Van een aantal nummers zijn de arrangementen vrijwel letterlijk overgenomen van de originele uitvoeringen. 'Een meisje van 16' is een kopie van 'A young girl of sixteen' (de Engelse vertaling van Charles Aznavours 'Une enfant de seize ans'), compleet met castagnetten en exact hetzelfde gitaargeluid. De Engelse versie werd gezongen door Noel Harrison. De cello op 'Draai weer bij' is precies zo te horen op Donovans eigen versie. Maar zijn manier van fingerpicking heb ik pas veel later onder de knie gekregen, zodat 'Nee meeuw' alleen al om die reden anders klinkt dan bij hem.
René Nodelijk, van de in die tijd populaire groep René and the Alligators, speelt elektrische gitaar op 'Een respectabel man'. Tony Vos stelde voor dit Kinks-nummer op te nemen en had al aan Hans van Hemert om een vertaling gevraagd. Omdat ik me daar niet in kon vinden, heb ik de tekst zelf vertaald en die ook integraal gebruikt. Vanwege de autorisatie staat Hans zijn naam nog op het label vermeld.
Hoewel ik zelf aanvankelijk nogal wat moeite had om de tekst van 'Apocalyps' in mijn eentje te zingen, aangezien het een soort dialoog tussen een jongen en een meisje is, heeft niemand daar ooit aanstoot aan genomen. Het is wel de reden dat ik het nummer nooit live heb uitgevoerd. Elly Nieman zou pas veel later in beeld verschijnen.
Van 'Noordzee' bestaan in het Engels tientallen versies. Het origineel dateert van het eind van de 16e eeuw en volgens Samuel Pepys, die het lied in 1682 in een verzameling opnam, was Sir Walter Raleigh de verraderlijke kapitein van het schip waar het hier om gaat, 'The Golden Vanity'.
De hele plaat, van kleine bezetting tot groot orkest, werd op een 3-sporen-machine opgenomen. Maar, het volgende jaar zouden we er een heel spoor bij krijgen.
De elpee 'Boudewijn de Groot' werd in 1970 opnieuw uitgebracht onder de naam 'Apocalyps' met een hoes die voor die tijd passender werd geacht en waarop ik dan ook gekleed ga in een Afghaanse jas. Het zij zo.
Producer: Tony Vos
Phonogram Studio’s, Hilversum
Hoesfoto: Rob Bosboom
Hoesontwerp: Benno Petersson