De afgesproken plek


Henny Vrienten/Henny Vrienten

hij stond al uren van tevoren
te wachten bij de watertoren
zijn haar lag als een nette deken
de kreukels uit zijn das gestreken
en door zijn hoofd maalt steeds het lied:
komt ze wel of komt ze niet

gelaten staat hij zo al uren
naar de lege weg te turen
en net als hij naar huis wil gaan
beweegt er iets en oh daar komt ze aan
en in zijn hoofd klinkt het dan zacht:
ik heb niet voor niets op haar gewacht

twee harten twee harten
eens per jaar dicht bij elkaar
twee harten twee harten
aan de oever van de Lek
op de afgesproken plek

ze komen elke lente hier
bij de bocht van de rivier
op hetzelfde uur van dezelfde dag
waarvan niets of niemand weten mag
onder diezelfde lentezon
waar het allemaal begon

twee harten twee harten
eens per jaar dicht bij elkaar
twee harten twee harten
aan de oever van de Lek
op de afgesproken plek

de avond glijdt stil in de nacht
hij streelt haar haar en kust haar zacht
ze zijn nu in het paradijs
maar dan moet zij naar huis

tot op die dag ze kwam niet meer
maar hij bleef komen telkens weer
eerst nog hoopvol dan verloren
en altijd onder die watertoren
en door zijn hoofd klinkt nog het lied:
komt ze wel of komt ze niet

twee harten twee harten
komen nooit meer bij elkaar
hij wacht er hij wacht er
aan de oever van de Lek
op de afgesproken plek




Curiosa 2017 : Nachtwerk