Vanmorgen vloog ze nog


Dimitri Frenkel Frank - Robert Long / Robert Long

Lika:
Stoor ik? Nee hè. Ik ben net aangekomen. Moskou was zo vervelend, u hebt geen idee. Wat schrijft u? Mag ik kijken? Oh, wat is dat?
Tsjechov:
Een meeuw.
Lika:
Tjee, wat laat u me schrikken. En dat is helemaal geen meeuw, dat is een houtsnip. O, ik begrijp het al. U gaat daar iets over schrijven en dan maakt u daar een meeuw van.
Tsjechov:
Misschien.

Tsjechov:
Vanmorgen vloog ze nog,
zo onbelemmerd en gracieus,
en zo verheven,
zo'n sierlijk wezentje.
Het was geschapen om te zweven
niet om te sterven
door een zinloos stukje lood
uit 't geweer van een paar lompe idioten.
Die zachte veertjes, stukgeschoten.
Dood.
Vanmorgen vloog ze nog.

Lika:
Wat moet dat heerlijk zijn
Potapenko, bevriend met Tsjechov en ook schrijver - Tsjechov schuift Lika op hem af:
Wat?
Lika:
Om te verwoorden wat je voelt,
te kunnen schrijven.
Potapenko:
Maar dat is ook heerlijk.
Lika:
Wat benijd ik u.
Mag ik nog even bij u blijven?
Potapenko:
Wat mij betreft blijft u
bij mij vanaf vandaag.
Ik zal de allermooiste boeken
voor u schrijven
en ook gedichten.
Lika:
Mag ik blijven?
Potapenko:
Graag!
samen:
Wat moet dat heerlijk zijn.

Tsjechov:
Vanmorgen vloog ze nog,
zoals een meeuw soms op de wind,
zonder bewegen.
De vleugels wijd gespreid,
op eigen kracht de mens ontstegen.
En dan een knal en verder niets,
niet eens een schreeuw.
Daar ligt ze hulpeloos,
nog trillend met haar poten,
stervende vogel, aangeschoten.
Meeuw, vanmorgen vloog ze nog.

Masja:
Hij kan niet zonder mij,
hij heeft me nodig, onopvallend.
Alle dagen.
Hij wil me om zich heen
al zal hij dat nooit aan me vragen.
Het moet zo zijn,
het is misschien de wil van God,
en luidt de opdracht:
wees voortaan uws broeders hoeder.
Wees z'n verzorgster,
wees z'n moeder.
't Is ons lot:
hij kan niet zonder mij

Lika en Potapenko:
Wat moet dat heerlijk zijn.

Masja:
Alexander Schmagin heeft vanmorgen aan mij gevraagd of ik met hem wilde trouwen. Maar ik denk dat ik nee zal zeggen.
Tsjechov:
Goed Masja, zoals je wil.
Masja:
Dat was alles. Meer zal hij nooit zeggen. Zo is hij nou eenmaal.

Tsjechov:
Vanmorgen vloog ze nog.

Masja:
Hij kan niet zonder mij.





Live CD 1991 : Tsjechov